ukochać — dk I, ukochaćam, ukochaćasz, ukochaćają, ukochaćaj, ukochaćał, ukochaćany książk. «bardzo pokochać; umiłować» Ukochać coś ogromnie, nad życie, nade wszystko. Ukochać kraj ojczysty, dom rodzinny … Słownik języka polskiego
ukochanie — n I 1. rzecz. od ukochać Ukochanie przeszłości. Ukochanie muzyki. 2. lm D. ukochanieań pot. «osoba, rzecz będące przedmiotem czyjejś miłości» Moje ty ukochanie! Muzyka była jego ukochaniem … Słownik języka polskiego
ukochany — ukochanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. ukochać (p.) ukochany w użyciu przym. «darzony miłością, sympatią; drogi, najmilszy, umiłowany, kochany» To był jej ukochany syn. Był ukochanym poetą młodzieży. Ukochany kraj, umiłowany kraj,… … Słownik języka polskiego
ulubić — dk VIa, ulubićbię, ulubićbisz, ulub, ulubićbił, ulubićbiony przestarz. «polubić, upodobać sobie coś; ukochać» Szczególnie ulubił sobie muzykę staropolską. Ulubiła sobie tę drogę przez las … Słownik języka polskiego
umiłować — dk IV, umiłowaćłuję, umiłowaćłujesz, umiłowaćłuj, umiłowaćował, umiłowaćowany książk. «obdarzyć miłością coś, dawniej też kogoś; przywiązać się serdecznie do czegoś; ukochać» Umiłować spokojny tryb życia na wsi. Umiłować piękno natury. Umiłować… … Słownik języka polskiego
ukochanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. ukochać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ukochanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. ukochanieań, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} przedmiot czyjejś miłości,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umiłować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, umiłowaćłuję, umiłowaćłuje, umiłowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} gorąco pokochać coś lub kogoś; upodobać coś sobie szczególnie; zżyć się serdecznie z kimś, z czymś; ukochać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umiłować kraj, rodzinne… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
